ยุทธศาสตร์ ม.ชีวิต (LIFE Strategy)
สถาบันการรียนรู้เพื่อปวงชน (สรพ.) หรือ มหาวิทยาลัยชีวิต เป็นสถาบันระดับอุดมศึกษา หลักสูตรวัยผู้ใหญ่แห่งเดียวของไทย จัดตั้งขึ้นเพื่อบริการทางการศึกษาระดับอุดมศึกษาสำหรับวัยแรงงานที่ยังไม่จบ ป.ตรี ถึงประมาณ 80% เปิดสอนสามสาขา คือ สาขาสหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น สาขาการจัดการสุขภาพชุมชน และ สาขาการจัดการการเกษตรยั่งยืน โดยหลักสูตรเกิดจากการสังเคราะห์ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง ได้เป็นสามสาขานี้ และใช้แนวคิดแบบองค์รวม (holistic) บูรณาการหลักสูตรเป็นองคาพยพ (organism) อันเดียวกัน ซึ่งจะก่อให้เกิดพลังผนึก (synergy) อันจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงและพัฒนาสังคมไปในแนวทางที่ ม.ชีวิต เชื่อว่าจะแก้ไขปัญหาของประชาชนในชุมชนท้องถิ่นต่างๆ ให้ดีขึ้นได้
สาขาสหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น จะช่วยให้ชุมชนสามารถบริหารจัดการท้องถิ่นของตนเองได้ด้วยประชาชนเอง พึ่งตนเองได้ แก้ปัญหาได้ ในระดับ ป.โท จะสร้างนักยุทธศาสตร์พัฒนาท้องถิ่น สามารถวางแผน กำหนดนโยบาย ยุทธศาสตร์ เพื่อใช้ในท้องถิ่นของตนเองได้ โดยไม่ต้องรอให้ใครมาจัดการให้ เช่น ยุทธศาสตร์ทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อมและพลังงาน ยุทธศาสตร์สุขภาพ ยุทธศาสตร์เกษตร ยุทธศาตร์ทุนท้องถิ่น ยุทธศาสตร์วิสาหกิจชุมชน เป็นต้น
สาขาการจัดการการเกษตรยั่งยื่น จะใช้แนวทางการเกษตรแบบเศรษฐกิจพอเพียง การใช้ทรัพยากรอย่างรู้คุณค่าไม่ทำลายธรรมชาติ สามารถผลิตพืชพันธุ์ที่จะเป็นอาหารสะอาดปลอดภัยให้ประชาชนได้ ใช้แนวทางแบบไร่นาสวนผสมไม่ปลูกพืชแบบเชิงเดี่ยว ใช้วิธีการแบบอินทรีย์เพื่อความยั่งยืนของพื้นที่ทางการเกษตรใช้ได้ไปถึงลูกหลาน (สาขานี้ยังไม่เปิดระดับ ป.โท)
และในระดับ ป.เอก จะเปิดในเวลาอันใกล้นี้ โดยจะสร้างผู้ที่สามารถนำหลักปรัชญาแนวคิดต่างมาบูรณาการในแบบองค์รวม เพื่อสร้างองค์ความรู้ที่จะเป็นประโยชน์กับท้องถิ่นได้ และเป็นผู้ที่สามารถถ่ายทอดปรัชญาแนวคิดต่างๆ สู่นักศึกษาใหม่เพื่อสร้างสังคมของผู้มีความรู้เป็นผู้นำในท้องถิ่นสามารถสร้างการเปลี่ยนเปลงให้เกิดกับชุมชนของตนเองได้ (Change agent)
ตามแนวคิดองคาพยพ ท้องถิ่นจะมีการจัดที่ดี บริหารทรัพยากรในท้องถิ่นของตนเองได้ เห็นคุณค่าของศิลปวัฒนธรรม พืชพันธุ์ต่างๆ และเห็นคุณค่าของประชาชนของตนเอง สามารถผลิตอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการสะอาดปลอดภัย มีระบบดูแลด้านสาธารณสุขที่เข้าถึงประชาชนถ้วนหน้าเน้นการป้องกันมากกว่ารักษา
ตามปรัชาญาเศรษฐกิจพอเพียง ประชาชนจะพึ่งพาอาศัยกัน ช่วยเหลือกัน มีจิตอาสา มีการให้มากกว่าการรับ รวมพลังกันได้ เพื่อดูแลท้องถิ่นของตนเอง ทำให้เกิดความสุขกาย สบายใจ สุขภาพดี มีอาหารและพลังงานเพียงพอแก่ทุกคนและก่อให้เกิดความสุขมวลรวมของท้องถิ่น (GDH) ซึ่งเป็นเป้าหมายที่ ม.ชีวิต ต้องการให้เกิดกับประชาชนทุกคน
Learning for everyone. Happiness for all.
By LIFE KK
ม.ชีวิต ไม่อยากให้ชุมชนท้องถิ่นต้องเป็นแบบเมืองผีเสื้อ ที่ผีเสื้อบินจากไปไกลตัวแล้วตัวเล่า และสุดท้ายชุมชนก็ไม่เหลือใคร ไม่เหลืออะไรเลยแม้ที่ดินที่จะอยู่
ผีเสื้อคืนเมือง ก่อนสายเกินไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น