วีดิโอแนะนำมหาวิทยาลัยชีวิต สถาบันการเรียนรู้เพื่อชุมชน
ศรป.ขอนแก่น
สถาบันการเรียนรู้เพื่อปวงชนจัดตั้งขึ้นตามพระราชบัญญัติสถาบันอุดมศึกษาเอกชน โดยผู้ขออนุญาตจัดตั้งคือ มูลนิธิสถาบันส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน (สสวช.) ได้รับใบอนุญาตจัดตั้งจากกระทรวงศึกษาธิการเมื่อวันที่ ๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๓ เริ่มรับสมัครผู้จบมัธยมศึกษาตอนปลายหรือเทียบเท่าเข้าเรียนเป็นรุ่นแรกในเดือนธันวาคม ๒๕๕๓ โดยเปิดการเรียนการสอนทั้งในระดับปริญญาตรีและปริญญาโทในสาขาวิชาสหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น และสาขาวิชาการจัดการสุขภาพชุมชน และมีเป้าหมายจะเปิดสาขาวิชาการจัดการการเกษตรยั่งยืนเพิ่มอีกสาขาในปีการศึกษา ๒๕๕๔
ก่อนจะมาเป็นสถาบันการเรียนรู้เพื่อปวงชน มูลนิธิสถาบันส่งเสริมวิสาหกิจชุมชนได้พัฒนาหลักสูตรสหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น ภายใต้ชื่อ โครงการมหาวิทยาลัยชีวิต และได้เปิดดำเนินการเรียนการสอนโดยร่วมมือกับสถาบันอุดมศึกษาต่างๆ เช่น มหาวิทยาลัยรามคำแหงและมหาวิทยาลัยราชภัฎหลายแห่ง
โครงการนี้เป็นผลจากการสะสมประสบการณ์การทำงานกับชุมชนที่ซึ่งพบว่ายังมีบุคคลและชุมชนเป็นจำนวนมากที่สามารถแก้ไขปัญหาของตนเองได้ ไม่ว่าปัญหาหนี้สินปัญหาครอบครัว ปัญหาสุขภาพ จนทำให้เกิดความมั่นคงในชีวิต อาชีพการงาน มีบุคคล ครอบครัว และชุมชนหลายแห่งที่เข้มแข็ง สามารถจัดการทรัพยากร ผลผลิต สิ่งแวดล้อม ชาวบ้านอยู่ในท้องถิ่นได้อย่างมั่นใจ ไม่ทิ้งถิ่นฐานบ้านเกิดไปรับจ้างที่อื่น มีความภาคภูมิใจในเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมและภูมิปัญญาของตนเอง
โครงการมหาวิทยาลัยชีวิตเกิดขึ้นจากการนำประสบการณ์ดีๆ เหล่านี้มาวิเคราะห์ สังเคราะห์ พัฒนาเป็นหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาสหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น การจัดการสุขภาพชุมชน และการจัดการการเกษตรยั่งยืน โดยในอนาคตจะมีหลักสูตรและสาขาอื่นๆ อีก โดยทั้งหมดเน้นการจัดการอุดมศึกษาเพื่อชุมชน (university for community) มีผู้ใหญ่ในชุมชนเป็นเป้าหมายหลัก แต่ไม่ได้ปฏิเสธเยาวชนที่เพิ่งจบมัธยมปลาย ซึ่งก็รู้ดีว่า เยาวชนเหล่านี้อยากไปเรียนในเมืองมากกว่า และเชื่อว่าเมื่อผู้ใหญ่ในชุมชนได้พัฒนาศักยภาพของตนเองแล้วก็จะทำให้เกิดความเข้าใจ เป็นที่พึ่งของเยาวชนได้ และเยาวชนก็ไม่เกิดความรู้สึกว่าพ่อแม่ ญาติพี่น้องไม่รู้อะไรเลย เหตุเพราะไม่ได้เรียนจนได้รับปริญญา ประกอบกับคนรุ่นใหม่ยังไม่เข้าใจปริญญาชีวิต เพราะเยาวชนยังต้องใช้เวลา ลองผิด - ลองถูกอีกยาวนานในชีวิต ทั้งที่ในความเป็นจริงไม่น่าจะต้องใช้เวลายาวนานเช่นนั้น
การศึกษาในโครงการมหาวิทยาลัยชีวิตเป็นการบูรณาการการศึกษากับการพัฒนาให้เป็นเนื้อเดียวกัน มีเป้าหมายให้ผู้เรียนสามารถ อยู่อย่างมีศักดิ์ศรีและมีกินในท้องถิ่นของตนเองได้ เรียนแล้วช่วยตนเองได้ ช่วยคนอื่นได้ ด้วยความเชื่อมั่นว่า ชุมชนเรียนรู้ ชุมชนเข้มแข็ง สามารถแก้ไขปัญหาหนี้สิน ความยากจน สิ่งแวดล้อม สุขภาพ สร้างภูมิคุ้มกันและความมั่นคงให้กับตนเองได้มากยิ่งขึ้น
ศรป.ขอนแก่น
สถาบันการเรียนรู้เพื่อปวงชนจัดตั้งขึ้นตามพระราชบัญญัติสถาบันอุดมศึกษาเอกชน โดยผู้ขออนุญาตจัดตั้งคือ มูลนิธิสถาบันส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน (สสวช.) ได้รับใบอนุญาตจัดตั้งจากกระทรวงศึกษาธิการเมื่อวันที่ ๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๓ เริ่มรับสมัครผู้จบมัธยมศึกษาตอนปลายหรือเทียบเท่าเข้าเรียนเป็นรุ่นแรกในเดือนธันวาคม ๒๕๕๓ โดยเปิดการเรียนการสอนทั้งในระดับปริญญาตรีและปริญญาโทในสาขาวิชาสหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น และสาขาวิชาการจัดการสุขภาพชุมชน และมีเป้าหมายจะเปิดสาขาวิชาการจัดการการเกษตรยั่งยืนเพิ่มอีกสาขาในปีการศึกษา ๒๕๕๔
ก่อนจะมาเป็นสถาบันการเรียนรู้เพื่อปวงชน มูลนิธิสถาบันส่งเสริมวิสาหกิจชุมชนได้พัฒนาหลักสูตรสหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น ภายใต้ชื่อ โครงการมหาวิทยาลัยชีวิต และได้เปิดดำเนินการเรียนการสอนโดยร่วมมือกับสถาบันอุดมศึกษาต่างๆ เช่น มหาวิทยาลัยรามคำแหงและมหาวิทยาลัยราชภัฎหลายแห่ง
โครงการนี้เป็นผลจากการสะสมประสบการณ์การทำงานกับชุมชนที่ซึ่งพบว่ายังมีบุคคลและชุมชนเป็นจำนวนมากที่สามารถแก้ไขปัญหาของตนเองได้ ไม่ว่าปัญหาหนี้สินปัญหาครอบครัว ปัญหาสุขภาพ จนทำให้เกิดความมั่นคงในชีวิต อาชีพการงาน มีบุคคล ครอบครัว และชุมชนหลายแห่งที่เข้มแข็ง สามารถจัดการทรัพยากร ผลผลิต สิ่งแวดล้อม ชาวบ้านอยู่ในท้องถิ่นได้อย่างมั่นใจ ไม่ทิ้งถิ่นฐานบ้านเกิดไปรับจ้างที่อื่น มีความภาคภูมิใจในเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมและภูมิปัญญาของตนเอง
โครงการมหาวิทยาลัยชีวิตเกิดขึ้นจากการนำประสบการณ์ดีๆ เหล่านี้มาวิเคราะห์ สังเคราะห์ พัฒนาเป็นหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาสหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น การจัดการสุขภาพชุมชน และการจัดการการเกษตรยั่งยืน โดยในอนาคตจะมีหลักสูตรและสาขาอื่นๆ อีก โดยทั้งหมดเน้นการจัดการอุดมศึกษาเพื่อชุมชน (university for community) มีผู้ใหญ่ในชุมชนเป็นเป้าหมายหลัก แต่ไม่ได้ปฏิเสธเยาวชนที่เพิ่งจบมัธยมปลาย ซึ่งก็รู้ดีว่า เยาวชนเหล่านี้อยากไปเรียนในเมืองมากกว่า และเชื่อว่าเมื่อผู้ใหญ่ในชุมชนได้พัฒนาศักยภาพของตนเองแล้วก็จะทำให้เกิดความเข้าใจ เป็นที่พึ่งของเยาวชนได้ และเยาวชนก็ไม่เกิดความรู้สึกว่าพ่อแม่ ญาติพี่น้องไม่รู้อะไรเลย เหตุเพราะไม่ได้เรียนจนได้รับปริญญา ประกอบกับคนรุ่นใหม่ยังไม่เข้าใจปริญญาชีวิต เพราะเยาวชนยังต้องใช้เวลา ลองผิด - ลองถูกอีกยาวนานในชีวิต ทั้งที่ในความเป็นจริงไม่น่าจะต้องใช้เวลายาวนานเช่นนั้น
การศึกษาในโครงการมหาวิทยาลัยชีวิตเป็นการบูรณาการการศึกษากับการพัฒนาให้เป็นเนื้อเดียวกัน มีเป้าหมายให้ผู้เรียนสามารถ อยู่อย่างมีศักดิ์ศรีและมีกินในท้องถิ่นของตนเองได้ เรียนแล้วช่วยตนเองได้ ช่วยคนอื่นได้ ด้วยความเชื่อมั่นว่า ชุมชนเรียนรู้ ชุมชนเข้มแข็ง สามารถแก้ไขปัญหาหนี้สิน ความยากจน สิ่งแวดล้อม สุขภาพ สร้างภูมิคุ้มกันและความมั่นคงให้กับตนเองได้มากยิ่งขึ้น
อ่านต่อ http://www.life.ac.th/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น