คุณพ่อเล็ก กุดวงศ์แก้ว ผู้ก่อตั้งกลุ่มอินแปงแนะนำตัวเองในการเริ่มบรรยาย ว่าพ่อเป็นประชาชนธรรมดาคนหนึ่งไม่ได้สังกัดกลุ่มกองใด สังกัดกับเมียของแกคนเดียวเท่านั้น ผู้ที่ยามหิวหาให้กิน ยามหนาวกอดให้อุ่น
พ่อไม่ได้เป็นนักวิชาการ แต่เป็นนักประสบการณ์ เกษตรอำเภอคนหนึ่งนำเอาเมล็ดพันธุ์จากอินแปงไปเพาะหลายพันเม็ด งอกเป็นต้นได้ไม่ถึงร้อย ชาวอินแปงเพาะสองร้อยเมล็ดก็ได้เป็นต้นทั้งสองร้อย คนถามว่าตั้งศูนย์เรียนรู้อินแปงขึ้นมาแล้วใครจะเป็นครูผู้ถ่ายทอดความรู้ พ่อบอกทุกคนเป็นครูได้หมดเพราะแต่ละคนก็มีประสบการชีวิตของตนเอง ประสบการณ์คือความรู้ เรียนรู้ด้วยตัวเอง อยากรู้อะไรก็ลงมือทำอันนั้น เลือกทำในสิ่งที่ตนเองรู้ ตนเองกำหนดได้ ถ้าปลูกมันสำปะลังแล้วกำหนดราคาเองไม่ได้ ก็ไม่ควรจะปลูก ราคาตกก็ขาดทุน
คุณพ่อเคยสอนลูกว่า ลูกเอ่ยลองไปดูควายซิว่า ทำไมคนว่าควายโง่ ไปดูนกซิ มันไม่มีแขนทำไมทำรังอยู่เองได้ ถ้าลูกพึ่งพาตนเองไม่ได้เหมือนควายกับนก ก็จะเป็นคนอยู่ได้อย่างไร แกบอก ลูกร้องไห้ใหญ่เลยว่าพ่อไม่รัก พูดให้เจ็บช้ำน้ำใจ จริงๆ พ่อนั้นนะรักลูกมาก กลัวลูกจะอดตายดูแลตัวเองไม่ได้ยามที่พ่อแม่ไม่อยู่แล้ว พ่อเล่าด้วยภาษาอีสานสำเนียงภูไท
ลูกหลานสมัยนี้อยากจะไปเป็นลูกจ้างกินเงินเดือน ไม่อยากจะอยู่ในท้องถิ่นของตนเอง ได้เงินมาแล้วเอามาซื้อข้าว ผักผลไม้กิน ทั้งที่ทำไว้กินเองได้หมด การมีเงินแล้วอยากจะรวยเป็นความสุขจริงหรือ ในช่วงน้ำท่วม คนมีเงินซื้อของ แต่ไม่มีคนขายของ คนเบียดเบียนธรรมชาติจนเสียสมดลย์
อินแปง เป็นหนึ่งชุมชนต้นแบบที่ ม.ชีวิต ได้นำปรัชาญาแนวคิดมาเป็นแนวทางของหลักสูตร นักศึกษา ม.ชิวิต ทุกคนควรจะได้มาสัมผัสและแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับผู้ที่เป็นต้นกำเนิดของวิถีการพึ่งตนเองซึ่งจะครบรอบปีที่ 25 ในปี 2555 นี้
By LU KK
เครื่องกลั่นไบโอดีเซล
คุณพ่อเล็ก
นศ.ป.โท ศรป.ขอนแก่น ดูงานที่ อินแปง
สมุนไพรที่พร้อมจำหน่ายให้เครื่อข่ายต่างๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น